Wat doe je als je iemand tegenkomt die je kent? Dan zeg je 'goeiedag', toch? Soms ken je mensen, maar weet je niet precies meer waarvan en moet je dus even nadenken om de juiste context te vinden. Ik ben meestal goed in het herkennen van gezichten en kan er bijgevolg ook meestal redelijk snel een context bij plakken. Maar soms ben ik verstrooid en dan lukt dat proces me minder goed. Een stuk van mijn hersenen registreert dan 'bekend gezicht' en dus lach en knik ik of zeg ik iets, maar verder kom ik dan niet. Vandaag heb ik bijgevolg dag gezegd tegen Nic Balthazar. En meteen daarna valt je 'frank'...
Het is ook niet de eerste keer dat dit me overkomt. Ik heb eens heel enthousiast Bart Peeters begroet aan de Arenberg Schouwburg wanneer we naar Wouter Deprez gingen kijken. Toen ik besefte wie ik net aangesproken had, zakte ik een beetje door de grond. Gelukkig is Bart Peeters een sympathieke kerel, die mijn fout begreep en mijn groet vrolijk beantwoorde. Toch gênant...
Even later liep ik door de rijen van de schouwburg door op zoek naar de juiste rij en aangekomen bij de goeie plaats blijkt... Jawel! Mijn plaats was naast die van meneer Peeters. Ik kreeg zo'n enthousiast welkom van hem dat mijn compagnons (die ik natuurlijk op de hoogte gebracht had van mijn blunder) bijna de slappe lach kregen. Ach, als jouw dag en die van anderen er vrolijker van wordt, wil je toch best eens iets gênants doen, niet?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten