woensdag 28 augustus 2013

'Betaal aanslag op uw huizen of neem een kans-kaart'

Sommige dagen kunnen best zo snel mogelijk voorbij gaan. Meestal zijn het echter die dagen die blijven duren. Dagen dat je de muren oploopt en stress hebt en de telefoon al opneemt nog voor hij gaat...


En dat allemaal omdat ik me liet ompraten om naar een huis te gaan kijken... Een huis dat een droomhuis bleek. En ondertussen komen er maar mensen naar mijn huis kijken. En ik maar opruimen. En dromen. En stressen. En opruimen.
En het allerergste is dat de stress de komende dagen hoogstwaarschijnlijk zal aanhouden. Zo gaat dat namelijk bij stress en meer specifiek bij 'huizen-stress'. Bij monopoly is huizen kopen toch net iets makkelijker...


zondag 25 augustus 2013

Ingehaald door Mister Tijd himself...

Ik sta achter. Verschrikkelijk achter. Soms is dat een slecht teken, maar deze keer niet. Deze keer sta ik achter omdat ik al twee weken niet kan kiezen wat ik jullie wil vertellen. Ik ben namelijk op vakantie geweest, mijn huis staat te koop omdat ik een ander huis wil kopen, ik ben jarig geweest en heb er nogal lang over gedaan om feestjes te organiseren enz. Een volledig verslag doen, dat zou te veel zijn. Veel te veel. Langs de andere kant zou het zonde zijn bepaalde dingen niet te vertellen. Ik doe het dus deels met beelden. Dat helpt vast wel!


Zweden was prachtig. Noorwegen trouwens ook.


Het centrale thema was water. Of toch ongeveer 8 dagen lang. En deze keer kwam het water eens niet uit de lucht vallen.


Er werden spieren gekweekt en af en toe werden de dingen nogal eens letterlijk genomen...


Het was eigenlijk vooral genieten. En lekker eten. En ik hoefde niet te koken. Nooit. Zalig. Voor mij één van de beste ingrediënten van een vakantie. Zoals ik dus zei... Genieten!


Er werd ook al eens gelachen. En dat is een understatement. En mopjes die kwamen we gewoon onderweg tegen. Toen we 'even gingen tanken' kwam de pompbediende bloedserieus vertellen dat enkel de tweede pomp werkte. Gevoel voor humor is niet elke Zweed gegeven... Of net wel?

blij - verleidelijk - euh...
Zweedse buschauffeurs hebben dan weer wel gevoel voor humor (en een saaie job?). Tijdens het wachten op de bus entertainden we onszelf tot er plots een bus stopte, zonder enig teken van ons en vroeg of we mee wilden. Hij was oprecht teleurgesteld toen bleek dat we op een andere bus wachtten.

De bus waarop we toen wachtten, bracht ons na een dikke week op het water iets dichter naar 'de bewoonde wereld' en misschien maar goed dat zoiets stapsgewijs gebeurd, want het afleren van boeren en scheten laten te pas en te onpas of zo goed als naakt rondlopen ging niet steeds van een leien dakje. En dat gegeven was ongetwijfeld één van de redenen dat Oslo me minder kon bekoren. Maar desondanks ben ik nog steeds grote fan van het hoge Noorden.


En ik denk dat ik voor drie mag spreken wat dat betreft.

Het was een super fijne reis. Het duurde dan ook even om weer in de dagelijkse dingen te duiken. Hoewel... Enkele dagen later zat ik bij de bank omdat ik plots een huis wilde kopen. En nog enkele dagen later hing er een blad 'HUIS TE KOOP' op mijn eigen raam. Weer wat later besliste ik dan toch maar mijn verjaardag te vieren. Daarvoor is het natuurlijk nooit te laat. Volgens mij heb ik timing issues... but then again... what's new?

Na twee weken heerlijk vertragen, heb ik mezelf opnieuw in vijfde geschakeld. Op twee dagen tijd. En ik maar therapiegewijs leren dat 'vertragen versnellen is'. Ik kom er wel. Misschien iets minder snel...