Een beetje gek of een beetje kind?

Soms heb je van die dagen die eigenlijk om zijn voor je er erg in hebt. Niet omdat het zo'n leuke dag was, maar eerder omdat er niet zo veel over te vertellen valt. Er waren weinig uitschieters en dan bedoel ik in beide richtingen. Ik herinner me de treinreis van deze morgen bv. niet eens zo goed. Ik was op tijd en de trein ook. Is dat dan routine? Wat heb ik een hekel aan routine... Als alle dagen op elkaar gaan lijken en je gewoon op automatische piloot leeft, dan ben je toch niet goed bezig? Tenminste, dat vind ik.

Ik probeer dan ook zo vaak mogelijk dingen af te wisselen of te doorbreken. Zo heb ik al minstens vijf alternatieven ontdekt om van bij mij thuis in het station te geraken. En ook van het station van Leuven ken ik verschillende mogelijke routes. Mijn collega's vinden dat maar gek, zeker als er één kortere weg is. Ach, ik ben wel graag een beetje gek. Als dat ervoor zorgt dat al mijn dagen anders zijn, graag dan! En dus bedenk ik me elke morgen welke route ik zal nemen én probeer ik elke dag van de week een andere reis uit te stippelen. Met de trein, de tram, de bus of de fiets.

We hebben ooit eens met enkele vrienden de verschillende frituren van Antwerpen aan een onderzoek onderworpen. Overal gingen we een curryworst speciaal halen en een klein pakje frieten. En dan gaven we punten op snelheid, prijs, vriendelijkheid, smaak, hoeveelheid, enz. En dat werd allemaal genoteerd met krijt op de eettafel. Achteraf hebben we een tekening gemaakt als prijs en zijn we die gaan afgeven in de frituur met de meeste punten. Even voor de duidelijkheid, ik was toen geen 10 ofzo, maar eerder 26. En die tekening heeft daar toch wel even gehangen... Geweldig toch? Van alles kan je iets speciaals maken, een spel... En laat dat nu net één van mijn favoriete bezigheden zijn!