donderdag 23 december 2010

Twee kleine witte identieke envelopjes...

Gisteren zat ik wat op de computer te prullen toen er plots iets in de brievenbus werd gestoken. Ik weet dat meteen, want technisch gezien heb ik geen brievenbus, enkel een gleuf in de deur en de post valt dus simpelweg op de grond. En vermits het beneden bij mij één ruimte is, hoor ik dat ook zeer goed. Ik ging ervan uit dat het reclame was en dus deed ik geen moeite om te gaan kijken. Tot er vijf minuten later opnieuw iets op de grond denderde... Mijn nieuwsgierigheid was gewekt en dus stevende ik op de brievenbus (mat) af. En wat lag daar? Twee kleine identieke witte envelopjes... Op het ene stond niets en op het andere mijn adres, maar geen naam. Speciaal... En een beetje spannend...

In een mum van tijd waren beide envelopjes dan ook open en haalde ik er twee identieke kerstkaartjes uit. Ook speciaal...Van mijn buren zo bleek. Het eerste om me prettige kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar te wensen en het tweede nodigde me via een 'PS' uit om er ene te komen drinken bij hen. Dat waren ze dus nog op het eerste kaartje vergeten schrijven en vermits dat reeds in mijn bus stak, hebben ze er dus nog maar één geschreven. Tenminste zo heb ik de gebeurtenissen gereconstrueerd. Sympathiek toch? En ook een beetje grappig...
En toen bedacht ik me dat kaartjes krijgen eigenlijk nog steeds leuk is. Veel leuker dan mailtjes of berichtjes of wat dan ook. Hoe lelijk de kaartjes vaak ook zijn... Zou ik dan toch???

1 opmerking:

  1. ik schrijf ook steeds vaker weer een echte kaart, 't voelt dan zo precies alsof het 'echter' is wat je erop zet...

    BeantwoordenVerwijderen