maandag 13 december 2010

M&M's als hoofdgerecht

Soms steekt het simpelweg tegen. Een slechte dag... Dat zijn de dagen dat je vroeger in je dagboek tekeer ging, waardoor achteraf je hele leven zo'n beetje een uitgerekte depressie lijkt. Ik ga nog steeds aan het schrijven op zo'n dagen. Dat helpt me, maakt me rustiger en op die manier is het alsof ik er van op een afstand naar kan kijken. Ik schrijf het letterlijk van me af. Gisteren was ook zo 'n dag. En dus schreef ik. En probeerde ik even terug op mezelf te plooien... Eens goed bleiten en vloeken, dan diep ademhalen en je blik richten op 'verder'.

En vervolgens versier ik de kerstboom die ik sinds zaterdag heb staan, loop ik met 'n stofzuiger en een stofdoek door het huis, begin ik aan enkele knutselprojectjes en zet ik me met een zak M&M's in de zetel terwijl ik naar het voorlaatste deel van Millenium kijk. Op zo'n dagen mag ik alles van mezelf en moet ik niets. Dat klinkt misschien raar nadat ik vertelde dat ik het volledige huis gestofzuigd heb. Wel, dat moest niet. En net daarom vond ik het zelfs leuk. De omgekeerde psychologie die werkt bij kinderen, doet het bij mij nog steeds prima. En de kinderelijke beloningen even goed. Ik mocht namelijk de muziek heel luid zetten (de buren staan zelf steeds op luide modus) én M&M's als avondeten eten!

2 opmerkingen: