Ken je dat? Gewoon eens even helemaal niks doen? En dan bedoel ik écht niks doen hé. Slapen of een boek lezen ofzo is 'iets' doen. Gewoon in de zetel of op bed liggen en verder niks. Ik vind het moeilijk om niks te doen. Zo moeilijk dat als ik erover nadenk het al heel lang geleden is dat ik nog eens echt niks gedaan heb.
Ik heb van die dikke gevoerde wollen sokken gekocht waar je op kan wandelen. Je kan op elke sok wandelen natuurlijk, maar deze verslijten minder snel doordat er plastieken bolletjes op de onderkant zitten. Of dat is toch de bedoeling... Ze zijn zwart, er hangen kleine pomponnen aan en binnenin zit er een hele zachte voering. Ze zijn alvast lekker warm en ik vind het super om in rond te lopen. Vanmorgen liep ik dus de hele tijd in mijn ondergoed met m'n nieuwe kousen rond. Geen zin om me aan te kleden...
En zo ben ik nog even in bed gekropen en heb ik naar de wolken liggen kijken. Af en toe kwam de zon een beetje piepen. Wolken gaan snel soms en je ziet er allerlei figuren in. Zalig... Gewoon even niks kunnen doen. Even... Want al snel kwam mijn alter ego me vertellen dat ik in actie moest schieten, want er lagen weer massa's to do-lijstjes te wachten. Ik kan zo vermoeiend zijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten