Een hele week wacht ik al op regen om te kunnen zaaien en wanneer regent het? Als ik mijn regenjas vergeet, doodmoe ben en even niets wil doen (en dus zeker niet zaaien) én om me helemaal te pesten regent het de hele dag niet, zelfs niet tijdens de treinrit, maar net voor het station van Antwerpen begint het. Ik start dan een conversatie met de één of andere 'grote macht' en vraag hem/haar de regen nog even uit te stellen. Daar begint het mee, maar vervolgens komt er een heel gesprek. Tenminste, voor mij is het een gesprek, voor buitenstaanders waarschijnlijk slechts een monoloog...
Tegen dat ik de brug naar Merksem op fiets ben ik helemaal ingeleefd in mijn nieuwe karakter. En dat was deze keer een soort held die allerlei misdaden oplost (net zoals in het boek dat ik aan het lezen ben). Onder de brug ter hoogte van Antwerpen Schijnpoort (die over de brug richting Merksem loopt) staan vaak enkele auto's naast elkaar geparkeerd, twee per twee. Ongetwijfeld maffia met enkele lijken in de koffer. Ik doe alsof ik hen niet zie en dan kan ik me stiekem omdraaien en gaan kijken. Ik moet me dan inhouden om niet echt naar beneden te rijden en een kijkje te gaan nemen (gelukkig regende het...). Maar toen ik me omdraaide om stiekem te kijken, stapte er plots iemand uit en die keek recht mijn kant uit. Mijn hart sloeg een slag over en ik keek meteen weer de andere kant op. Zo snel dat ik bijna tegen een lantaarnpaal reed. Zag ik nu geen pistool? Slik! Ik ben zelden zo snel de brug afgefietst en dat had deze keer weinig met de regen te maken. Ok ok, het pistool was ongetwijfeld een gsm en die man schuilde waarschijnlijk voor de regen... maar ik ben toch maar mooi aan de dood ontsnapt! Nu maar hopen dat ze me niet weten wonen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten