Gisteren was het spelletjesavond en we hebben het spel der spelen 'Monopoly' gespeeld. Dat was echt lang geleden voor mij... Mijn zus heeft me voor kerstmis de originele versie kado gedaan. Herinnert u zich het groene bord, de blauwe briefjes van 20 frank, de kans- en algemene fonds kaartjes en de kleine groene huisjes en rode hotels? Nostalgie ten top!
We zijn er gisteren meteen ook in geslaagd onze regering 'een poepie te laten ruiken'. Wij geraakten namelijk wél uit een politieke impasse en dat op nog geen drie uur tijd! Brussel-Halle-Vilvoorde was er niets tegen... Mijn spelcompanen hadden beiden één volledige straat. De ene de duurste (Brussel Nieuwstraat en Antwerpen Meir), de andere de goedkoopste (Leuven Diestsestraat en Mechelen Bruul). Voor de rest zaten alle straten verdeeld over ons drie... Probleem!
Ik geef toe dat ik me in het begin niet al te flexibel opgesteld heb. Dat kon ik ook niet, want zij kochten al huizen en hotels aan en ik had nog niet eens een straat. Een beetje spelinzicht maakt dan al snel duidelijk dat je hard zal moeten zijn. En dat was ik dus!
Enkele rondes later is het ons toch gelukt om alle straten te verdelen. Dat liep voor M. meteen slecht af, want een zware betaling aan mij heeft hem de das omgedaan. Hij is dan maar Dame Blanche gaan maken... Vervolgens was het even tegen elkaar op en uiteindelijk ben ik eruit gezwierd door Brussel Nieuwstraat. 28000 franken werden mij fataal... Gelukkig was er toen Dame Blanche mét warme chocoladesaus (au bain marie gemaakt!) om de pijn te verzachten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten