Bent u ook wel eens helemaal verdiept in een boek? Ik kan dat... Volledig van de wereld zijn en eigenlijk niet meer opmerken op wat er rondom mij gebeurd. Ik vind het zalig om helemaal op te gaan in het verhaal. Mijn ongebreidelde fantasie draagt daar waarschijnlijk toe bij en zal ook meteen de reden zijn dat ik graag avonturenverhalen en fantasy lees. Ik leef bijna letterlijk mee in de wereld waarover ik lees. Soms kan ik dan ook echt spijt hebben wanneer ik een boek uitgelezen heb.
De laatste tijd heb een tijdelijke stijlswitch gemaakt en ben ik dankzij een vriendin spannende thrillers van Harlan Coben beginnen lezen. En ook daar kan ik helemaal in opgaan. Want vanmorgen reed ik gewoon de halte 'Astrid - Centraal Station' voorbij... Te voet terug dus! Verdekke...
Zo heb ik geregeld dingen voor. Vorige week was mijn laatste 'Harlan Coben-boek' uit en ik had nog geen nieuw exemplaar. En dus verdiepte ik me opnieuw in een fantasy boek (die lees ik zelfs af en toe voor een tweede of een derde keer). Ik heb in de trein namelijk steeds iets van leesvoer nodig en de metro was er niet tussen kerst en nieuwjaar. Bijgevolg leefde ik weer even helemaal in de wereld 'Midkemia', waar dwergen en elfen wonen.
Op weg naar Antwerpen stond de conducteur plots naast mij: 'Vervoersbewijs alstublieft!' (ik had hem natuurlijk niet eerder opgemerkt) en toen ik opkeek, viel mijn mond open van verbazing. De conducteur was een elf! Nu ben ik gelukkig (betrekkelijk) goed opgevoed en dus herstelde ik me snel, waardoor ik zag dat het simpelweg om een stel uit de kluiten gewassen flaporen ging, waar zijn haar half overhing en die er dus tussenuit kwamen piepen. Maar helemaal in de ban van mijn boek kon ik het niet van mij afschudden dat er een echte elf voor mij stond. En de conducteur interpreteerde mijn interesse en verbazing blijkbaar als onverholen appreciatie, want hij knipoogde naar mij. Voor mij was dat echter enkel een bevestiging: hij was een elf en dat moest ons geheimpje blijven!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten