"Antwerpen is leuk"

Onderweg heb je vaak leuke ontmoetingen, hoe kort die soms ook zijn. Vanmiddag zat ik op de trein en in Berchem stapte er een Marrokaanse vrouw op die over mij kwam zitten en me iets vroeg. Ik begreep haar niet zo goed vermits mijn brein haar taal niet in het juiste vakje geplaatst kreeg. Ze sprak een beetje een mengelmoes Frans-Nederlands-Engels en waarschijnlijk zat daar ook nog wat Berbers ofzo tussen, maar dat pik ik sowieso niet op wegens 'geen vakje voor in mijn hoofd'.

Toen ik haar vraag uiteindelijk begreep was ik niet zeker in welke taal ik nu best antwoordde. Ik gokte op Frans en dat bleek alvast beter te gaan. Ze vertelde mij dat ze wat Nederlands probeerde te leren, maar in Brussel was dat niet zo makkelijk, daar sprak iedereen Frans. We hadden een gesprekje voornamelijk in het Frans, maar ze deed ook echt haar best om wat in het Nederlands te vertellen en ze vroeg me ook enkele dagdagelijkse dingen te vertalen in het zoals 'Het is slecht weer!'. En dat herhaalde ze dan een paar keer terwijl ze door het raam naar buiten keek en de regen naar beneden gutste. En dus hebben we een kort taallesje gedaan. Zij vertelde mij iets in het Frans en ik haar iets in het Nederlands.
En toen ze uitstapte draaide ze zich om en zei ze met een brede smile: 'Ik vind Antwerpen leuk.'
'Ja,' dacht ik, 'Antwerpen is leuk!'