maandag 6 juni 2011

Als marktkramer ben ik geboren (of toch niet...)

Hoewel mijn zaterdag nogal plat was, is hij toch nog in stijl geëindigd. Mijn zus en ik zouden naar Bart Peeters gaan kijken in de Roma. Ze stond wat vroeger aan mijn deur en dus hebben we eerst nog een spelletje gespeeld, heeft ze mijn kleren voor de rommelmarkt geïnspecteerd en eruit gehaald wat ze nog zag zitten (met hilarische taferelen voor de spiegel tot gevolg) en hebben we samen iets gegeten. Zij had gekookt, want ik denk niet dat ze mijn kookkunsten vertrouwde (al heeft ze dat niet met zoveel woorden gezegd)...
En dan richting de mooiste zaal van het land, de Roma!


Een optreden daar vind ik al half geslaagd gewoon omdat de zaal zo geweldig mooi is. Daar zou ik nu graag eens een feest geven sé! Maar met Bart Peeters was ik (voorlopig) ook al tevreden. ADHD zoals altijd, sfeer gegarandeerd en verder een mix van nieuwe (twee helemaal nieuwe) en oude (enkele heel oude zoals 'Into folk') liedjes. Het was ook een festivalset en dus stond iedereen recht wat de sfeer enkel ten goede kwam. De temperatuur daarentegen swingde gewoon mee de pan uit. Wij stonden bijna vooraan in de hitte en zongen en dansten uit volle borst mee. Vals en uit de maat, maar dat merkt niemand op...

En gisteren heb ik (af en toe met evenveel enthousiasme) een standje op de rommelmarkt 'Den Dreihoek' in Borgerhout bemand. Heel wat weg gekregen al kan ik het natuurlijk niet laten om zelf toch ook weer wat rommel aan te kopen. En dus ben ik nu fiere eigenaar van een gouden spiegel én een retro jas, waarvan ik achteraf merkte dat die niet gewassen mag worden en dus ik heb weeral een slechte koop gedaan want de jas ruikt echt wel naar rommelmarkt! Waarom let ik daar toch nooit op? Ik ga alleszins een poging wagen, want droogkuis vind ik te duur voor een 'rommelmarktjas' en zo dragen... dan moet ik altijd alleen op stap vrees ik!

Mijn 'rommelmarktjas'
Mijn gouden spiegel mét engeltjes...

Op het einde werd ook duidelijk dat ik niet alles zou weg krijgen en dus ben ik gewoon beginnen uitdelen. Ik voelde me een beetje een marktkramer moet ik eerlijk toegeven en niet eens een goeie, want sommige dingen kreeg ik zelfs gratis niet weg! Mijn meest geslaagde actie: ik probeerde mijn kleren (allemaal vrouwenkleren dus) te verpatsen aan twee mannen. In eerste instantie leek dat dus een verloren zaak, maar uiteindelijk boden zij 5€ voor de volledige overschot. "Verkocht!!!!", riep ik want dat betekende dat ik ze niet opnieuw mee naar huis hoefde sleuren. Zij blij en ik blij! Kan toch mooi zijn zo'n rommelmarkt...

1 opmerking:

  1. Hela zus, tijd voor recht van antwoord!
    Ik wil uw kookkunsten zeker vertrouwen, maar ik vertrouwde de inhoud van uwe frigo ni, vandaar... Voila!
    Maar de Roma was inderdaad geweldig!
    x

    BeantwoordenVerwijderen