vrijdag 17 juni 2011

Alles gebeurt met een reden?

Ik schets u even mijn dag zoals die gisteren gegaan is... Om te beginnen stond er op het scherm in het station 'afgeschaft' bij de trein die ik moest hebben. Niet eens te laat, dat ben ik ondertussen gewend, maar gewoon 'afgeschaft'. Even diep in en uit ademen en de volgende trein nemen... Naar goede gewoonte had de die vertraging, dus heel wat later dan gepland kwam ik uiteindelijk in Brussel aan... net toen het plots begon te stortregenen. Ik heb het hier niet over gewoon wat regen, maar eerder over reuze emmers die aan een serieus tempo over de 'Rue d'Aerschot' werden uitgekapt. Een zondvloed! Ik heb altijd een paraplu bij, maar natuurlijk net niet wanneer de hemel besluit open te barsten en ik ergens buiten ten velde rond wandel. Ik vond er dan ook niet beter op om de eerste de beste schuilplek op te zoeken en de aandachtige lezer(es) mét fantasie kan zich dan meteen al het volgende beeld voor de geest halen: ik in de inkom van een bordeel mooi in het rijtje met vrouwen van plezier aan weerskanten en ok, ik weliswaar niet achter glas noch in mijn ondergoed ofzo, maar toch... Het was best grappig al bsloot ik na een tijdje dat de regen toch beter te trotseren was dan de vele mannelijke blikken, commentaren én oneerbare voorstellen.

Die middag tussen twee vergaderingen door liep ik even de bibliotheek in Leuven binnen, want mijn boek was bijna uit en er is niets erger dan zonder boek zitten en zeker wanneer het om een vervolgverhaal gaat. Ik had het juiste boek op 2 seconden gevonden... om vervolgens te beseffen dat ik mijn bibliotheekkaart niet bij had. Grrrr!!! Ik heb nog even een poging gedaan om het zo mee te krijgen, maar tevergeefs. Mijn charme werkt niet bij bibliothecaressen vrees ik... Vervolgens kwamen alle bussen voorbij gereden behalve diegene die ik moest hebben waardoor ik te laat kwam op mijn vergadering. Wat later kreeg ik een berichtje dat de vriendin waar ik die avond mee afgesproken had ziek was en onze afspraak dus niet door kon gaan. En om het verhaal compleet te maken kreeg ik die avond nog een zeer onaangename mail die ervoor gezorgd heeft dat ik de rest van de avond gewoon in mijn hangmat heb doorgebracht en even goed gevloekt heb.

Alles gebeurt met een reden en God straft onmiddellijk, zegt men... Dan vraag ik me af welke redenen er hier achter zaten en vooral waarom ik zo afgestraft wordt! Ik moet wel iets heel fouts gedaan hebben!

1 opmerking:

  1. waarom denkt ge direct aan een straf?Kan het geen andere aanduiding zijn? b.v.leren uw humeur beheersen of zien naar ergeredingen ,of waar ik eerst aan dacht:een soort humor?

    BeantwoordenVerwijderen