Da mag al eens...

Ik heb een platte dag... Kent u dat? Een dag die al begint met niet uit bed geraken, daarna niet vooruit geraken op de fiets en tenslotte niet verder geraken met je werk. Ook schrijven lukt me dan niet al te goed. Het heeft vermoedelijk iets met het weer te maken... Gisteren wandelde ik onder een stralende zon door de Brusselse straten en was ik echt opgewekt en vol energie!
Vandaag was het winderig, donker en grijs en kwam ik natgeregend aan het station van Leuven aan terwijl ik in Antwerpen nog een fietstocht voor de boeg had. Ik zou eigenlijk nog een klok gaan afhalen in Deurne en 's avonds nog op café ene gaan drinken, maar ik kon het simpelweg niet meer opbrengen. Mijn energiepeil lag duidelijk een pak lager...

Ik heb wel braaf eten gemaakt en de drang weerstaan om in mijn luie bui richting frituur te trekken. En dat is meteen ook zo ongeveer alles wat ik deze avond gedaan heb. Onder het motto 'da mag al eens...' ben ik gewoon lui geweest. Het enige wat ik nu nog ga doen, is mijn koffer pakken voor morgen, want dan vertrek ik voor een lang weekend richting Luxemburg. En misschien nog even wegdromen in de hangmat...