zondag 24 juli 2011

Mijn flirtdiploma...

Soms zijn er momenten waarop je je plots gewaar wordt van je omgeving en alles wat daarbij komt kijken. Je ondergaat en je denkt voor de verandering eens niet al te veel na, maar plots komt dan toch ergens in je hoofd piepen wat je nu eigenlijk aan het doen bent. En dat kwam bij mij toen ik verkleed en zelfs een beetje geschminkt met een wildvreemde oudere man stond te dansen...

Na mijn fiasco van vrijdag, was ik blij dat ik nog op tijd op mijn 'afspraak' geraakte. En die afspraak was er één met enkele vrienden en vooral veel vreemde mensen. Mensen die ook voornamelijk een pak ouder bleken dan wij... Daar had ik me niet zo op voorbereid, maar gelukkig ik schik me nogal snel in mijn lot en even later stond ik tussen vijf iets oudere heren garnalen te pellen. Er volgde die avond nog heel wat nieuws. Ik leerde small talk, tafeletiquette, de rumba en zelfs flirten heb ik nu helemaal onder de knie. De drie seconden regel, een oranje of een groen licht: het flirten heeft geen geheimen meer voor mij!

Het werd tijd om ons klaar te maken voor het examen. En dus hesen we onszelf in stijlvolle avondkledij en spannende schoenen, werd ons haar opgestoken en kregen mijn lippen een verleidelijke rode kleur.
Aan tafel mocht ik plaats nemen tussen twee oudere heren die beide me beide mijn stoel aanboden. Ik concentreerde me op recht zitten, handen of tafel en rechts eten. Een vork moet je gebruiken om te prikken en scheppen mag niet. Erwtjes eten bleek bijgevolg een examen op zich. En ze waren streng, want wanneer je even je aandacht liet verslappen stond er al iemand achter je om je hier vriendelijk doch streng op te wijzen.


Je moest ook letten op alle andere tafelgenoten en de gastvrouw in het bijzonder, want wanneer zij haar bestek neerlegde werd er van ons hetzelfde verwacht. Klaar met eten of niet. Dat zorgde dus af en toe voor regelrechte stress wanneer plots bleek dat haar chocomousse bijna op was. Snel! Niet helemaal zeker of dat niet in strijd met de etiquette was, maar ik heb zelden zo snel een chocomousse opgegeten. En nadien werd ik geacht met mijn tafelpartner van 60 de dansvloer te betreden. Met een volle maag...

En daar stond ik dan: verkleed met een oudere wildvreemde man de rumba te dansen. Ik hou van die onverwachte en iets of wat speciale momenten. En als ik me mag verkleden des te meer! Nu ik mijn diploma 'tafelmanieren en flirten' op zak heb, hoef ik dus ook geen schrik meer te hebben om op straat te moeten slapen. We hebben natuurlijk wel voornamelijk geoefend met oudere mensen (wat vriend I. een uitnodiging voor de singles dansclub opleverde), dus ik hoop dat het bij iets jongere exemplaren eveneens werkt, want dansen is één ding...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten