Oranje boven!

Dit weekend heb ik bij onze noorderburen doorgebracht. Ik vertelde jullie al eerder (zie hier) dat ik enkele goede vrienden overgehouden heb aan mijn Finlandavontuur. En mijn allergeweldigste Finlandvriendin is zonder twijfel Nienke. Zoveel jaar na datum (vijf à zes jaar?) spreken we nog steeds af. En eigenlijk is het nog steeds helemaal zoals toen. In Finland liepen we de deur bij elkaar plat (wat ook niet moeilijk is als je letterlijk twee deuren 'down the hall' woont) en heel vaak lagen we dan uren op bed te kletsen, trokken we naar de sauna of keken we naar een filmpje of een aflevering van het één of ander. En eigenlijk doen we dat nog steeds...

Ik heb haar al bezocht in Groningen, Asse, Utrecht en we zijn ook al samen in Maatricht, Zwolle, Nieuweschans en Vrouwenparochie geweest. Nu was Arnhem aan de beurt, waar ze momenteel woont. Want in Nederland gaat dat er toch anders aan toe dan bij ons. Wij zoeken een job in de buurt van ons huis en ik heb er niet eens over nagedacht om bv. naar Leuven te verhuizen. Zij zoeken een job en gaan dan wonen waar ze werken. En soms is dat twee uur rijden van waar hun ouders en vrienden wonen. Ik kan het me moeilijk voorstellen eigenlijk...

Omdat Nienke en ik grote fan zijn van de (Finse) saunacultuur proberen we ook bijna altijd een saunamoment in te lassen. Dit keer vond ik een actie waarbij je voor ongeveer 40€ een hele dag naar de Thermen kon en daarbij kon overnachten en ontbijten in een 4-sterrenhotel. Vonden wij niet slecht klinken... En dus zaten we vrijdagmiddag op een pontje in Deventer met onze koffers op weg naar het hotel in kwestie.

Deventer is een hele gezellige stad met een aantal leuke 'snuisterwinkeltjes'. Op zich is het bekend voor de vele boekenwinkels, maar je vindt er ook leuke winkeltjes met kinderkleding, spelletjes, postkaarten enz. Ik hoef jullie dus niet te vertellen wat we de rest van de middag gedaan hebben...

In het hotel vertelde de receptioniste ons dat we een upgrade gekregen hadden naar een Deluxe kamer. Jeuj! Wij verwachtten ons dus aan een ongelofelijk luxe kamer en eerlijk gezegd viel dat een beetje tegen. Moest die vrouw nu niks gezegd hebben waren wij meer dan tevreden geweest, maar onze verwachtingen waren nu eenmaal hooggespannen. Onze iets of wat onterechte teleurstelling werd die nacht echter botweg afgestraft. Na het shoppen zijn we meteen een leuk restaurantje binnengewandeld waar we heerlijk en eigenlijk best goedkoop gegeten hebben. Helemaal voldaan besloten we terug naar het hotel te wandelen en de rest van de avond hebben we in pyama op bed doorgebracht terwijl we naar 'The voice of Holland' keken. Ik kende het niet, maar vond het best leuk. Vooral omdat het voor een keer niet afkraken van mensen is, maar net omgekeerd, zo ophemelen van de kandidaten dat ze voor jou kiezen. Jury is geen jury, maar coach dus.

Na een avondje tetteren, TV kijken, lachen en de overdaad aan eten laten zakken, hoorde we om een uur of twaalf iemand op de deur kloppen. Ik lag in m'n bed en Nienke liep rond in haar ondergoed en dus in eerste instantie keken we elkaar verschrikt aan en zeiden we alle twee tegelijk wat twijfeld: 'Ja?'
'Receptie' klonk het aan de andere kant en dus deed Nienke wat aarzelend de deur open zodat enkel haar hoofd te zien was aan de andere kant van de deur. Het was inderdaad de vrouw van de receptie die ons kwam vertellen dat er iets mis was met de één of andere pomp, waardoor het water van onze douche en WC niet weggespoeld geraakte. Er was nog een andere kamer vrij en als we dat wilde konden we daarheen, want mogelijks konden we niet meer douchen of naar het toilet gaan. Tja...
Mijn fantasie ging meteen nog luxueuzere kamers bedenken en dus was ik snel gewonnen voor de andere kamer. En die gulzige fantasie heeft ons de das omgedaan, want we eindigden op een mini zolderkamertje naast de klokkentoren. Letterlijk. We sliepen namelijk in een gerenoveerd monumentaal klooster. Heel mooi, maar dus ook met alle gevolgen vandien...

Ach, we hebben prima geslapen, lekker ontbeten en ze waren er heel vriendelijk, dus je hoort ons niet klagen. De volgende dag hebben we doorgebracht in een enorm groot saunacomplex. Relaxen! Finse sauna's, infrarood-, panorama-, kleuren- en nog veel meer. Ook Turkse stoombaden, waterbedden en relaxbaden waren in overvloed aanwezig. We hebben genoten...

Zondag werd een typische zondag: voornamelijk niets doen en dus zat ik zondagmiddag helemaal relaxed op de trein terug richting Antwerpen. Om helemaal Hollands af te sluiten besloot ik tijdens een overstap in Rotterdam voor een 'boodje kroket' uit de Appie (oftewel de Albert Hein) te gaan.
Dat de trein weer een vertraging van ongeveer een half uur opliep, kon me weinig schelen en al helemaal niet na een gesprekje met een vrouw uit Londen:
'Do you live in Antwerp?'
'Yes, I do'
'So tell me, is it a nice city?'
'Definitly! A small city that has a lot to offer, wheter you want to shop or see some stuff, culture, fashion, everything 's there!' (U hoort het, nog steeds fan van Antwerpen!)
'Do you work in fashion?'
Geweldig toch? Tenminste ik heb daaruit afgeleid dat ik er uitzie als iemand die in 'fashion' werkt en dat vind ik een waanzinnig compliment. Was het maar zo...
Ik was dus helemaal goed gezind, klaar voor een nieuwe week! En vanmorgen vond ik dit in de bus:

Toeval of niet... Ik kreeg het alvast nooit eerder in de bus! Een beetje Holland in huis, want naast deze folder heb ik vanmorgen stiekem al een aflevering van 'The Voice of Holland' gekeken. Oranje boven!