Ik kan al eens koppig zijn en soms ben ik ronduit lui en dat heeft af en toe vreemde gevolgen... Ik moest van mezelf vandaag namelijk het gras afdoen. De 'goesting' was ver te zoeken, vooral omdat eerder uitstelgedrag en de regen ervoor gezorgd hebben dat het gras bijna tot mijn knieën kwam. Bijna...
Ik vond het echter voornamelijk de schuld van het weer en ik zag veel meer heil in een lazy dagje. En dus, stond ik nog voor mijn ontbijt (al zeg ik er niet bij hoe laat dat dan was...) in mijn pyama het gras af te doen. Een combi dus met andere woorden, want voor mezelf kon ik dus zeggen dat ik tot 's middags in mijn pyama rond gehuppeld heb. Toen even later een vriendin belde dat ze op weg was naar hier heb ik me toch snel een andere outfit aangemeten. Zo koppig ben ik nu ook weer niet. De rest van de middag (jep, ik geef het toe, met het ontbijt was er al een heel stuk dag gepasseerd) hebben we in de tuin getetterd over vanalles en nog wat. Frustraties over mannen die steeds verkeerd reageren of toch minstens hier en daar kleine schoonheidsfoutjes vertonen (te oud, te gesetteld, te rijk, te weinig aandacht aan hun uiterlijk, te veel aandacht aan hun uiterlijk,...), over vriendinnen die alleen maar met hun klein mannen bezig zijn of koppels die de verbouwingen van hun huis en hun kinderen als exclusieve gespreksonderwerpen zien. Een middagje 'gepermitteerd zagen' met andere woorden! Voila, we kunnen er weer even tegen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten