woensdag 23 november 2011

Queeste geslaagd!

Vandaag ben ik op queeste gegaan. Ik wilde namelijk heel graag het nieuwe Mindfulness Doeboek van Flow hebben en gisteren werd het me al snel duidelijk dat mijn wens op z'n minst een zoektocht zou worden en mogelijks een queeste. Het werd dus het laatste...

Gisteren had ik les in Gent en ik was te vroeg in het station. Ik dacht namelijk dat ik een nieuwe railpass ("Ja meneer de loketbediende, ik weet dat onder de 26 een go pass voordeliger is, maar vermits ik een rail pass vraag ben ik waarschijnlijk boven de 26, denkt u ook niet?") moest kopen, maar dat heb ik blijkbaar vorige keer gedaan. En dus wandelde ik krantenwinkel één binnen op zoek naar het doeboek. "Nee, sorry mevrouw, dat hebben wij niet." Krantenwinkel twee wees me eerst naar een rek met Flows om vervolgens tot de constatatie te komen dat alle doeboeken al uitverkocht waren. En ook krantenwinkel drie die dag werd geen succes...

Vandaag besloot ik mijn zoektocht om te dopen tot queeste en ik zou niet terug thuiskomen zonder! Ik combineerde mijn uitje met een bezoek aan de Fnac. Dat mocht, want ik had nog steeds een bon van de Fnac van mijn ex-collega's (waarvoor dank!). Mijn queeste ging echter voor en dus bezocht ik eerst nog twee krantenwinkels en een supermarkt omdat ik een tip gekregen had dat iemand het boek in de Spar gevonden had. Zonder succes besloot ik nadien richting Fnac te trekken. Ik voelde me een beetje als een kind in een veel te grote snoepwinkel. Niet alleen kan ik sowieso al moeilijk kiezen, maar nu leek de inzet nog hoger. Ik heb namelijk van mezelf al heel lang niet meer mogen winkelen. Geen kleren, schoenen, spelletjes, boeken, prullen, ... Enkel noodzakelijke dingen. De reden daarvan vindt u in mijn vorige bericht... En dus moest ik goed nadenken en ik wilde enkel dingen kopen die ik echt wilde hebben of die me echt blij zouden maken. Jep, we doen er zelf dan nog een schepje bovenop niet waar?

Eerst ben ik langs de dvd's gewandeld, maar vermits ik nog verschillende series op m'n computer heb staan, werd dat al snel een 'no go'. De cd's dan. Verschillende cd's spraken me wel aan, maar er was er geen enkele die het criterium 'mij echt blij maken' haalde. En verder ging de tocht langs de posters en de bongobonnen en consoorten. Want die hebben ze daar ook natuurlijk! Daar heb ik het langst gestaan. Ik twijfelde namelijk heel erg. Ik zag enkele mogelijkheden wel zitten. Sauna en welness is altijd geweldig. Ik wilde ook heel graag eens een kleurenanalyse laten doen en een inerieurarchitect die langs komt en tips geeft vond ik eveneens echt leuk. Daarnaast is mijn parfum op (dat vond ik niet 'levensnoodzakelijk' en dus mocht ik geen nieuwe kopen) en daar heb je ook vivaboxen voor met staaltjes en een bon. Na minstens een half uur bons doornemen en twijfelen besloot ik eerst eens boven een kijkje te nemen. En geloof het of niet, plots wist ik helemaal zeker wat ik echt wilde. En gek genoeg heb ik het bij de kinderafdeling gevonden... Nee, geen Harry Potter maar een gezelschapsspel dat al een tijdje op mijn lijstje stond, namelijk Dixit. Een heel leuk spel waarbij je eigenlijk je tegenstanders hun fantasie moet kunnen inschatten. Of zoiets... Heel mooi ook.


En ik moet in een boekenwinkel ook altijd langs de Fantasy boeken passeren en daar zag ik dat er een nieuw boek was van Christopher Paoline (vervolg op Eragon (die ook verfilmd is), Oudste en Brisingr). En daarmee was aan alle eisen voldaan: binnen het budget, ik wilde het echt hebben en ik werd er blij van!

En om me niet te veel bloot te stellen aan de verleiding van de Meir, pakte ik een vélo en fietste de rest van de Meir af op zoek naar meer krantenwinkels voor het vervolg van mijn queeste. Ik verwachte op de Meir niets tegen te komen, maar dacht eerder aan enkele mogelijkheden wat verder. En zoals altijd vind je wat je zoekt daar waar je het niet verwacht... Op de Meir vond ik eindelijk mijn Mindfulness Doeboek!


En dus ging ik met al mijn schatten richting huis, blij als een kind. Om het helemaal compleet te maken heb ik mezelf getrakteerd op een vers sapje en twee kindjes die ruziemaakten over spaarkaartjes van de Delhaize op een nieuw pakje dat ze van mij moesten verdelen. Ook mijn goede daad voor die dag kon ik dus wegstrepen. Als u mij de komende dagen niet hoort, dan kent u bij deze alvast de reden daarvoor...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten