In de knoop en taart met een smaakje..

Het is hier stil. Ik weet het. En dat heeft, logischerwijs, alles te maken met mijn huidige gemoedstoestand. Ondertussen ben ik al ongeveer anderhalve maand thuis en dat ik het dan lastig heb is een logisch gevolg al is dat in dit geval natuurlijk eveneens de oorzaak...
De energie en zin zijn vaak ver te zoeken en ik moet mezelf echt bij elkaar sprokkelen om dingen gedaan te krijgen of simpelweg buiten te komen of op te staan. En dat is op zijn beurt dan weer vermoeiend. Ik zit dus met andere woorden goed in de knoop...

Maar gelukkig zijn er af en toe ook goeie momenten en die maken veel goed... Zo kluste ik wat in huis in de hoop dat ik er in slaag er meer mijn eigen plek van te maken. En dat lukt af en toe al aardig. Schrijven lukt me de laatste tijd dan weer niet zo goed, maar ik kan jullie wel enkele beelden meegeven...

Mijn bureau kreeg bv. een nieuw kleedje...

En ook mijn oorbellen kregen een eigen plekje...

Naast klussen belandde ik af en toe op mooie plekjes zoals heel onverwacht in een oldtimer met als doel de zonsondergang op de Prosperpolder te gaan bewonderen. Het werd uiteindelijk een bezoek aan het enige café daar, want de zon die was ons te snel af...

Eergisteren kwam ik terecht op de Tulpenpluk in Berendrecht en daar was ik helemaal klaar voor de zon! En voor de tulpen die nu op tafel staan te blinken en de bollen die ik in mijn tuin geplant heb.

En dan nog één klein verhaaltje dat ik u niet wilde onthouden... Senna en haar broer Fil werden afgelopen week 1 jaar. Het was dus groot feest en bij grote feesten horen grote cadeaus en grote taarten. Ik maakte dit grote cadeau voor Senna:

Bij de retrospullen in de kringwinkel vond ik deze reuzegrote kist  (volgens mij kan ze er bijna zelf in) en ik besliste al snel dat het een schatkist zou worden. Ik stopte ze vol houten blokken in alle kleuren van de regenboog (of toch veel) en wilde de doos wat een persoonlijke touch geven. Vermits vrienden van mij recent 'de flockshop' openden, leek dat plots een uitdaging: flocken op hout! Zou dat lukken? Ik vroeg hen om raad en we probeerden samen een klein flockje uit op de doos en toen dat scheen te werken, waagden we ons aan het grote werk. Ze hebben heel wat leuke flocks in voorraad en maken ook flocks op maat. Ik koos voor dat laatste. Het bewijs is er dus alvast: flocken kan zelfs op hout (al moet het wel redelijk glad zijn), maar je beschikt bij voorkeur wel over een flinke dosis geduld! Al lukt het zelfs zonder, zoals bewezen, want geduld bleek niet onze sterkste kant. Wij deden er minstens een half uur over (en om de vijf botten even checken of het al plakte of niet), terwijl het normaal op stof op twee seconden geflikt is. Maar... het is wonderwel gelukt!

Aan de binnenkant van de doos stempelde ik 'de schatkist van Senna' en ook de datum kreeg een plekje binnenin in de vorm van een stempel met twee kindjes die een kroon op hebben waar '1' op staat. Alternatieve kinderdatum... Vlinderstempels vrolijkten het geheel verder op.

Dit wat betreft het grote cadeau, maar er was zoals gezegd ook een grote taart en zoals je hieronder ziet was die niet enkel reuzegroot, maar ook echt oogverblindend mooi. Zo mooi dat we foto's bleven trekken! Fil en Senna wilden duidelijk even graag aan die taart zitten dan wij allemaal. Senna is meer en meer aan het experimenteren met eten en dingen in haar mond steken en voor we het goed en wel door hadden, slaagde ze erin een stukje taart te bemachtigen en dat in haar mond te stoppen. Logisch toch? Wij wilden eigenlijk allemaal hetzelfde doen... En terwijl iedereen dus vol spanning uitkeek naar het moment dat die geweldige taart eindelijk aangesneden zou worden... gaf Senna over op de taart!

Paniek en hilariteit alom! Een verhaal dat Senna ongetwijfeld op haar 18de verjaardag nog steeds krijgt voorgeschoteld. De taart, die bleek overheerlijk, zelfs na Senna's fratsen en gek genoeg maakt net zoiets een feestje soms compleet... In mijn state of mind alleszins!