Happily ever after...

Doorgaans komt creativiteit niet op commando. Integendeel. Plots, onverwacht, is het perfecte idee daar. Zo ging het ook afgelopen weekend. Mijn nicht ging trouwen en bij feesten horen kado's. En al ben ik niet altijd even goed in familiebanden, ik vind ze wel heel belangrijk. En dus is mijn manier om dat te tonen momenteel creativiteit in de vorm van persoonlijke, zelfgemaakte kado's...

Mijn nichtje is net als ik een grote sprookjesfan. Dan wordt knutselen meteen al leuk! Haar vrijgezellen was bijgevolg helemaal in het thema 'sprookjes'. Zij kwam verkleed als Belle, haar zus als Sneeuwwitje. Mocht ik toen beter in mijn vel gezeten hebben, was ik ongetwijfeld ook als Tinkerbell of elfje gegaan. Nu heb ik het bij roze gehouden (roze jurkje én pruik), haar lievelingskleur... Er werd een picknick georganiseerd en de tafel die zag eruit als de tafel van de Mad Hatter in Alice in Wonderland.

Zoek de zeven verschillen (en de cheshire cat!)

De tafel stond vol met heerlijke muffins, cupcakes, koffiekoeken, chocomelk, thee, taart en gebakjes en noem maar op. Suikers in overvloed! En alles werd geserveerd in prachtig porseleinen servies met bloemetjes en gouden randjes.

En daar was mijn idee... Ik wist dat het servies geleend was en dat ze het heel erg mooi vond en tja... een kado dat sprak dus voor zich! En wat vond ik in de kringwinkel? Prachtig servies met roze (haar lievelingskleur!) bloemetjes en subtiele gouden randjes...

Nu nog een persoonlijke touch natuurlijk en een speciale verpakking! Op zoek naar dat laatste vond ik een houten kruidenpottenmandje (of hoe heet zoiets?). Dat was mijn basis. Checken of het hele servies erin zou passen en toen dat het geval bleek: aan de slag!

Als je van sprookjes houdt en je gaat trouwen, dan is er maar één iets dat op een servies als dit hoort: 'Happily ever after...'! En roze bloemetjes en een gouden randje, dat vraagt om een bijpassende verpakking en dus schilderde ik het kruidenmandje goud en zocht ik een mooi roze stofje. Dat wilde ik nog afwerken met een gouden bies, maar mijn naaimachine was minder enthousiast... Het biesje is dus beperkt gebleven tot één kant jammer genoeg.
Ik had ook beloofd foto's te trekken op de dag zelf en plots bedacht ik dat het wel leuk zou zijn om er nog een foto van diezelfde dag als kaartje bij te doen. Het was immers 's morgens viering gevolgd door een receptie en pas rond vijf uur begon het eigenlijke feest. Een gaatje tijd dus! En dus printte ik een foto van die ochtend af, stak ik hem in een gouden kadertje (ook geschilderd) dat hetzelfde opschrift kreeg als het servies. Het resultaat is dit:

Gewapend met mijn kadootje trok ik richting sprookjesfeest en omdat een beeld gewoon af en toe veel meer zegt dan woorden...

Op de tandem door de stad...

Het was werkelijk een sprookjesachtig feest en dat wilde ik u niet onthouden. Ik ben zelf een te grote fan. En zo nu en dan past er in ieders leven een vleugje magie. Want misschien was u even vergeten dat sprookjes af en toe gewoon helemaal echt zijn...