Toch wandelde ik afgelopen week door een bos dat ik ooit zelf mee geplant heb. Echt waar! Meer dan 20 jaar geleden stond daar nog geen enkel boompje...
En toch volgde ik een workshop 'kruiden en planten' in de biodroom op Linkeroever. Toen een vriendin mij vroeg om mee te gaan was mijn spontane reactie: 'Zot! Dat is niks voor mij...'. Wat later werd dat: 'Waarom eigenlijk niet?'. Ik weet niet of ik er veel van opgestoken heb, want bij de meeste kruiden zei die man: 'Dit kent iedereen hé?', terwijl ik naar een plantje staarde dat ik volgens mij nooit eerder gezien had.
De enthousiaste kruidenkenner van dienst, de zon én de biodroom hebben er wel voor gezorgd dat ik zelf zin kreeg om ook wat in de tuin te gaan werken. Heel groen zullen mijn vingers echter nooit worden, want het bleef bij enkele potten en kruiden die ik achter in het tuinkot vond en waarvan de helft al over de vervaldatum bleek. Ook de potgrond zag er betrekkelijk droog en dood uit.
Maar vermits creativiteit wél iets is waar ik goed in ben, bracht ik groen op een andere manier in huis.
With a little help from my friends... |
If I lay here
If I just lay here
Would you lie with me
And just forget the world
De tekst vind ik nog steeds heel mooi, maar de muur zelf is niet echt rustgevend of passend in een slaapkamer besliste ik. Daar moest verandering in komen! En wat is er nu meer rustgevend dan een bos? Niets toch?
En met de kritische blik van Tuur... |
Zo gezegd zo gedaan, een bos zou het worden! De opmerkzamen onder u zien natuurlijk dat het behangpapier iets te kort is, maar hé, ten eerste staat daar zoveel voor dat zoiets nadien niemand meer opvalt en ten tweede... 't was dat of niks!
Voila, je hebt dus geen groene vingers nodig om de natuur in huis te brengen! Ik ben er best tevreden mee... Bartel Van Riet... eat that!
wow! Knap resultaat zene...
BeantwoordenVerwijderenEn voor die kruidenbijscholing zal ik mn licht is bij jou komen opsteken he,maakt maar al een samenvatting ;)